سلام:)
منی آدم خیلی معمولیم کهی وقتایی فقط میام و نوشتههای ادمارو میخونم....
خیلی سعی کردم که چیزی نگم امای چیزی از جواب کامنتای این پست هم من و عصبانی کرد هم خوشحال...
خدا به انسان یک مغز داده که آنقدر تواناییش زیاده که گاهی خود ما هم نمیتونیم باورش کنیم...و وقتی خدا چنین چیزی بهمون داده واقعا بده که بخوایم ازش تک بعدی استفاده کنیم...برخلاف دوستت که برات نوشته فقط درس من میگم تک بعدی بودن اشتباه ترینه...
رشته تو که نوشتی پزشکی مطمئنا سخت و نیاز به مطالعه خیلییی زیادی داره اما یک لحظه فکر کن که در آینده ۲۰سال دیگه پزشکی ازت گرفته بشه(مثلا)...اگر مهارت دیگهای نداشته باشی میخوای چیکار کنی؟
بین سن ۲۰تا ۳۰ وقت اونه که مهارت جمع کنیم....دورههای که بهشون علاقه داریم بریم ...و به اطلاعاتمون اضافه کنیم...
درس مهمه و هیچکس منکر این موضوع نمیشه اما برنامه ریزی خیلی مهم تره...که آدم بتونه تا حد ممکن از تک بعدی زندگی کردن دور بشه...
خیلی خوشحالم که باز هم کارای پژوهشی که راجع بهش نوشتی و تو برنامهات جا دادی...
همه ما آدما تو زندگیمونی وقتایی شیطون گولمون میزنه و از زیر کار و درسمون در میریم...پس چیز عجیبی نیست...اینکه چ جوری از این شرایط فاصله بگیریم مهمه...که من مطمئنم با این شعور و تفکری که از نوشتهات دیدم به راحتی میتونی به همه کارات برسی و درست هم بخونی و تازه خیلی کارهای دیگه که دوستشون داری هم انجام بدی...
منم سنم خیلی بیشتر از تو نیست و تمام این حرفایی که زدم و از آدمهای خیلی موفق شنیدم....
و من نمیگم آدم بره کلی کار و شروع کنه بعد خسته شه و همه رو ول کنه...میگم باید از تواناییمون استفاده کنیم و چندتا چیزی که میخوایم و یاد بگیریم تا هیچوقت از زمانهایی که تو بهترین دوران یادگیری و بازدهی بودیم و ازشون استفاده نکردیم تا مهارت جدید یاد بگیریم پشیمون نشیم....
امیدوارم منظورم و تونسته باشم برسونم...
موفق باشی همیشه 🌹
***
پاسخ:)
سلام كيانا جانممممم
اولا خيليييي مرسييييي بابت وقتي كه گذاشتي و اين كامنتو نوشتي
بسييييييي ذوقمرگ بابت طولاني بودنش:))❤️🌺
لطفا پوزش اينجانبو به خاطر تاخير بپذير چون وااااقعا نتونستم زودتر جواب بدم
اري كاملنه كااااملا حرفاتو قبول دارم و موافقم....راستش از وقتي شمع بيست سالگيو فوت كردم درباره ي بازه ي ٢٠-٣٠ و كارايي كه ادم بايد انجام بده و مسائلي كه بايد تبديل به هدفش بشه فكر كردم و فكر كردم...تا اينكه يه روز به اين نتيجه رسيدم كه توي اين بازه بايد چند تا از حوزههاي زندگي(حوزه ي كار-حوزه ي سلامتي و ورزش-حوزه ي خودشناسي و كسب مهارتهاي روانشناختي و حوزه ي يادگرفتن يك هنر) رو به حد اعلي و چند تا از همينا كه توي پرانتز نوشتمو به حد متوسط برسونم...توي اين بازه ، هر بخشي از سال يك كار مختصربه خودشو داره...كه گاهي بهت اجازه ميده تا بقيه ي حوزهها رو هم پيش ببري و گاهي هم نه...
اون كارو دقيقا بايد اون موقع كامل انجامش بدي وگرنه مجبور ميشي زماني كه مختص كار ديگريست رو به اون اختصاص بدي...
الان شرايط من جوريه كه با يك دست دارم كاراي خونه رو ميرسم و با دست ديگه درس ميخونم...و انقدررر اين دو تا وقتمو ميگيره كه واقعا به هيچ كار روتين ديگه اي نميرسم...
وضعيت درسم به حد اورژانسي بودن رسيده و ازون طرف هم لايمكن الفرار من كارهاي خونه😬
بالاخره درساي داداشم و پژوهش هم در كنارش هست...به هيچ وجه منكر لزوم يادگرفتن مهارتهايي غير از درس نميشم بلكه جزءبرنامم هم هست ولي توي اين بازه(تا پايان اين ترم ) شرايط به همين منوال خواهد بود...چون من بعد گذشت دو ماه از شروع ترم تازه دارم شروع به خوندن درسا ميكنم و متاسفانه به كم هم قانع نيستم😅ولي احتمالا ترم بعد وقتم گسترده تر باشه به دليل اينكه از اسباب كشي خبري نيست و اون وسط عيد هم هستو و بالاخره شرايط براي انجام كاري غير درسو كار خونه فراهم ميشه...خلاصه كه اينطوري...ولي خيلييي خوب گفتي ، حتماا بايد برنامه ريزي بكنم كه توي هر بازه اي چه كاري اصليه و كدوم فرعه و اينا...
مثلا توي بازه ي تابستون قطعا درس و كار خونه اولويت اولم نخواهد بود،چون خونه ي مامانبزرگمم و خب ميتونم اون حوزههاي ديگه رو مورد عنايت(😅) قرار بدم
خيلي سعي كردم خوب توضيح بدم نميدونم شد كه بشه؛ يا نشد كه بشع🙅🏿♀️
واقعا واقعا وااااااااااقعا ممنونم بابت نظرت وارزوي موفقيت......خيلي خوشحالم كه اين وب ميزبان خوانندههاي اينچنين مهربون و فهميده اي است😘🦋🌸❤️
شماهم بسيييي موفق باشي🌺🌸
اخه چرا جلوي خودتو ميگرفتي كه نظر بدي دختر؟
بی چیزی ناچیزی عنوانی در همین مایهها